ชื่อเรียกท้องถิ่นทางภาคเหนือตอนบนลำพูน-เชียง-ลำปาง-เชียงราย-พะเยา เรียกชื่อนกนี้ว่านกปริ๊จ จะหลิว-พริจจะหลิว หรือเพ็จหลิว-ฟิจลิวก็ เรียก บางพื้นที่จะเรียกตามกัน และสุดแท้แต่จะเป็นส่วนใดของภาค เท่าที่ทราบมีผู้รู้คนหนึ่งบรรยายชี้แจ้งเกี่ยวกับเรื่องนี้ มีสำเนียงเสียงร้องที่ไพเราะขณะร้องเป็นสำนวนเพลง ร้องนานๆถี่ๆพอจับใจความภาษาคำร้องได้ว่า เป็นคำร้องออกสำเนียง ปริ๊จจะปลิว บางครั้งออกเสียงตัวสะกดต่างกันต้องมาก็มีเรียกชื่อตาม โดยไม่เข้าใจที่มาอย่างแจ่มแจ้งชื่อเรียกคำสะกดด้วยอักษรจึงฟังดูตรงกันบางไม่ตรงกันบ้าง

สำเนียง ทำนอง คำร้องบางครั้งออกเสี้ยงว่า กริ๊ว กรูว ริ๊ด ปิ๊ดๆ เปรียง หรือ จะเปรี้ยง หรือ กรุก กริ๊ก เกรี๊ยว ลักษณะนี้ เปรียบได้กับนกขันโกรก หรือนกโกรกเล่น อีกลีลาหนึ่งที่มากำหนดเป็นนกติกาให้คะแนนตัดสิน การแข่งขันรบนกกัน แบ่งประเภทเสียงร้องเป็นแนวรบ อย่างหนึ่งร้องเรียกหาคู่อย่างหนึ่ง ร้องเล่นอีกอย่างหนึ่ง ทั้งสามลักษณะมีลีลาประกอบต่างกัน